Moje łzy.

Moje łzy.

mógłbym teraz napisać
wiersz
wiem
bym mógł
jesteś jak słowo
jesteś jak gest
i ten wiersz
jednym słowem
jednym gestem
wyraziłby mnie

i łzy
moje łzy

chcę pisać
wiersz do ciebie
nie wiem który
na pewno nie ostatni
ciemna noc
spokój przenika
przenika mnie

i łzy
moje łzy

i myśl o tobie jak szmer
delikatny gest
bo jest mi spokojnie
spokojnie smutno
nie boje się
nie boję się
choć zadaję sobie myślą
myśl
czy zrozumiesz mnie?
czy zrozumiesz mnie?

i łzy
moje łzy

i pamiętać chcę
małego chłopca
który pytał
nieśmiało
nieśmiało ale pytał
siebie samego
bo innej odwagi mu było brak
pytał bo chciał wiedzieć jak
jak trwać
tak na prawdę zwyczajnie pragnął trwać
zwyczajnie tak
zwyczajnie tak

i łzy
moje łzy

i zgubił się
i łzy
i te łzy
ukrywane wciąż
bo został sam

i wiem
cokolwiek zrobiłem
dobrze czy źle
odpowiem
przed tym chłopcem co zgubił się
co nie umiał poddać się
co wolał zostać sam

i łzy
moje łzy

jesteś dla mnie

i łzy
moje łzy

nie patrz tak proszę bo ten blask
zbyt odgaduje mnie
nie patrz
nie odgaduj mnie
nie umiem odkryć się

i łzy
moje łzy

a może chcę
byś poznała
serce me
a może chcę
uklęknąć i poddać się by czuć
smak ust

od wielu lat chcę być dziś tu
czuj to co czuję
i ocal bym
być tu mógł
przy tobie
u twych nóg
by bóg mógł
spojrzeć w nasz skarb

i łzy
moje łzy

pełnię życia poznać chcę
nie chcę zbyt martwić się
przytul mnie
czuję jak bym kochał pierwszy raz
te słońce
pierwsze
tą dłoń
gdy prosiłem
i oczy
gdy bałaś się
i usta
gdy odmówiłaś mi

i łzy
moje łzy

Śmiać się czy grać teatr....teatr grać...?

Śmiać się czy grać teatr....teatr grać...?

pamiętać już będę i już nie będę grać
by móc
by móc
nie grać
by tożsamość mieć
by trwać by znów móc
by wiedzieć że ja
że ja to ja
ty to ty
by się śmiać 
to ty
ja to ja
wiem że mam się śmiać
a nie grać
wiem że spojrzysz teraz dziwnie na mnie
no cóż wiem
po prostu wiem
czekałem byś odkryła
że mamy już własne wspomnienia
własne wspomnienia
znaczące
zwyczajne tak

zapomnieć już?
nie
już nie