List - "Tak, męska duma, jest coś takiego."

data publikacji: 30.08.2012

Tak, męska duma, jest coś takiego.

Męska duma to poczucie własnej wartości, tego, że coś umiem potrafię, dla samego siebie ale i dla innych. Myślę, że u mnie głęboko tkwi poczucie, że lubię robić coś dla innych, albo z myślą o innych. Na pewno po to by poczuć dumę, że umiem i że ktoś to doceni.
Dumny mężczyzna potrafi czekać, być cierpliwym, ale pragnie być nagradzany. Energia wstępuję we mnie, gdy mam szansę wykazać się, zaimponować i wiem, że otrzymam za to nagrodę.
Zraniony mężczyzna traci energię, pozbawiony jest „zwierzęcego” instynktu.
Chęci działania. Prawdziwie zraniony, akceptuje i odpuszcza. Szuka nowych wyzwań. Albo upada i nie jest już mężczyzną.
Jeżeli kobieta chce prawdziwego mężczyznę, niech więc nie odbiera mu jego męskiej dumy, bo nie będzie już zachowywał się jak mężczyzna.
Chce być dla ciebie mężczyzną. Dumnym. Mężczyzną, który ma swoją muzę, ciebie. Mężczyzną, który gdy coś robi, zdobywa, robi to z myślą o tobie. Mężczyzną, który ma prawo oczekiwać nagrody. Pocałunku, uśmiechu, pamiętania. Duszy. Ciała.

Wiem też, że nie ma większego braku pokory niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe i że wszystko mogę.
Jest to grzech dumy i zaufania do siebie.
Pokora, uważam, że to jedna z najważniejszych cech dobrych ludzi.
Pokora to mówienie o sobie, a nie o innych. (jak często obgaduję innych, prawda?).
Brak pokory to ucieczka od samego siebie. Od swoich problemów, wad, ułomności. Jakże często nie potrafię, o sobie mówić. Ciężko jest ze sobą rozmawiać, tak do końca szczerze.
Pokora to też odwaga. Odwaga by zmieniać siebie i swoją własną rzeczywistość. Odwaga by powoli dostrzegać swoje ułomności i godzić się z tym, że się je ma.
Pokora nie oznacza upokorzenia. To są dwa różne światy, często mylone.
Pokora to przebaczenie. Przebaczenie jest świadectwem mądrości i inteligencji, rozumienia tego kim jestem i kim chcę być.

Więc uśmiechnij się do mnie, nawet jak mnie nie widzisz. Poczuję to na pewno. Moja podświadomość to poczuje.
Więc gdy mnie nie ma i jestem gdzieś daleko to wiedz, że ja uśmiecham się do ciebie. Poczuje to twoja dusza.
Dopóki potrafimy się do siebie uśmiechać będziemy razem.
Dopóki potrafimy ze sobą rozmawiać, będziemy sobie wybaczać. Jeżeli potrafimy sobie wybaczać nasz świat będzie pełniejszy. Spokojny, ale nie nudny.
Przytulam ciebie teraz. Tak jak w lesie.
Przytulam ciebie. Tak jakby byśmy byli jedyni na świecie.
Przytulam ciebie spokojnie i mocno. Delikatnie, czuło.